Dat gifft blots eens, dat ik morgens um klock söben noch weniger lieden much as om düsse Tiet inköpen to gohn: Fremde Minschen in’t Huus, wokeen nich blots schnacken kunnen, sondern dat ook noch dein!
Ik „oute“ mi nu: Ik bün so’n echten Morgenmuffel, un ik kun dat gor nich af, wenn een so inne ersten een, twee Stünnen no’t Opsteihn mit mi schnacken wüll. Do kunn ik so bannig füünsch werden, dat mucht ji nich beleven!
Mien Mann weet dat un hält sien Sabbel. So’n Handwerker weet dat ober nich, un domit he nich mien „geballten Zorn“ afkriggt, wenn he mi so unwissend anschnackt, mook ik mi meist fix vun’n Hoff, wenn wi so freuh an’n Dag Handwerker in’t Huus hebben.
So as gistern, as mol wedder de Installateur för de Johreskontrolle vun uns Gastherme in’t Huus kamen is. Um teihn vor söben bün ik no buten för mien Tour no de Drogerie und no’n Supermorkt hin. Um kort no acht bün ik wedder torüch wesen. Mit jüst de Hälfte vun de Soken op mien Inköpszettel. Ik heff eenfach nich alln’s kriggt. Nix da mit „De freuhe Vogel fangt de Wörms“…
Dat schall „kundenfreundlich“ sien, dat all de Lädens om Klock söben ehr Döörn open mokt, een in uns Naverschaft sogor al om söss. Blots – ik as Kunde heff do gor nix vun!
Ik meen: De Loden is open, ober de Regale sünn noch alle leer vun gistern, wiel nich blots das Personal ook erst um kort vör söben in’n Loden is, nee, ook de LKW mit de niege Ware kummt erst dann. Un wenn se dann anfangen wullt mit dat Opfülln vun de Regalns stohn do de Inköpers de ganze Tiet in’n Weg weil se noch Soken söcht de gor nich dor sünn.
De Inköpers kummt ook nich richtig vöran, wiel överall de vullen Paletten mit de niege Ware in’n Weg steiht.
Kinners, so gifft dat nix!
Natürlich dink ik nu nich, dat de LKW-Fohrers un dat Personal vun de Lädens noch freuher mit de Arbeet anfangen schallen, damit um Klock söben alle Regale akkurat opfüllt sind. De ormen Stackels möten sowieso veel to veel orbeiten för veel to wenig Geld.
Ober is dat nich beter, de Lodens wedder erst um acht oder neegen Uhr optomoken, so as freuher? Denn is alln’s an sien Platz un nüms steiht sik in’n Weg.
Blifft blots een Problem – wat mook ik dann, wenn wi mol wedder de Handwerkers so freuh in’s Huus hebbt?
Wortgepüttscher 