Football is geil!

Eens is klor: Mit düsse Överschrift heff ik tominnest de Opmerksomkeit vun de Lüüd seker, de mi wat böter kennt. Un se all denkt nu: „Wo hett de denn sien Verstand begrasmarmeln loten? De seggt doch sünst ganz wat anneres.“

Ober Football is geil – dat dink ik wirklich. Ehrlich! In’n Ernst! Okay, nich immer. Eenich nur ganz selten. Um genau to sien: Blots eenmol. Neemich letzten Dünnersdag.

Annerndogs heff ik hier jo vun mien Verhältnis to’n Hamborger Hauptbohnhof vertellt un datt mi dat mannigmol to lästig is, jüst dor op mien Rückreis ut de Heimat anne Elw in’t Exil in de triste Einöde vun Dortmund un’t Ruhrgebiet in mien Zug zu krabbeln. De Bahnstieg is to vull, de Lüüd hebben vun nix ’n Plon un dat geiht alln’s so hektisch to.

Dorüm bün ik düsset Johr vun Altona ut op düsse Reis gangen. Un wat schall ik jo seggen – wun-der-bor! Toerst is dat mol wat föör’t Auge wesen, denn nich blots een sogor glieks twee Autozüge sünd in Altona startklor gemacht worrn, un dat heet eenfach bannig toll utsehen, as op den een Zug ’n ganzen Convoy vun Bikers op fohrn is un op den anneren een himmelblauen VW Bulli ut de negenteihnfofftiger Johrn, folgt vun een Borgward Isabella.

Dat wichtigste is natürlich mien eegen Zug wesen: Dörteihn Minuten voor de Affahrt hett he bereit stunnen. Ganz sinnig und suutje bün ik instiegen, heff mien Platz söökt, mien Koffer op dat Bord doröver leggt, heff mi hinsetzt un in alle Ruh no meist tein Minuten tövt, bit dat lotsgangen is. Dat is sogor pünktlich wesen, und bi mi in’n Waggon hebben blots noch twee öllere Domen sitten, de an ehrn Doppelplatz mit Disch sofort anfungen hebben, Korten to speelen. Nee, wor dat kommodig!

In Hamburg-Dammtor is gor keen in uns‘ Waggon instiegen, un in Hamborg Hauptbohnhof is de Wogen nich mol halvig full worrn. Dorbi is dat sünst een irret Gedränge un Geschubse bi de Affahrt um 20:46 Uhr. Alleen schon wegen de Pendlers ut de annere Hansestadt (= Bremen). Ober düsset mol – nix! Ik heff mi dat toerst gor nich verkloren kunnen, bit mi infallen is, datt se in Frankriek jo Football speelt hebben. Düütschland gegen de Gostgevers. Klor: De Pendler hebben entwedder tietliger Fierovend mookt ode se sünd to’n Rudelgucken in Hamborg bleven.

De Reisende mit’n anneret Ziel hebben sik övrigens ook ’n anner Tiet föör ehr Fohrt infallen loten: Bi de Affohrt ut Bremen is de Waggon blots noch to een Veertel full wesen, un vun Diepholz heff ik den Wogen bis op de twee olen Domen un ihr Kortenspeel föör mi allen hebbt. De Schaffner hett ook nix to dohn hebbt, un so hebben wi bis to de Endstation fein tosomen schnackt.

So entspannt bün ik noch nüms vun Hamborg in Pott torüch. Is doch keen Wunner, datt ik do untnohmswies vor schiere Freid över den Football nich an mi holen kunn, ode?

Also, vun mi ut kunn dat in Tokomst jümmers ’n Länderspiel geven, wenn ik obends mit’n Zug ünnerwegens bün!