„Nee, dat dröffs du nu nich. Ik mutt hier erst betohlen. Nee, ook nich, wenn wi döör de Kass döör sünd. Dat sünd blots fief Minuten bit nor Oma. Solang kunnst du nu weerklich noch töven un sitten blieven!“
De lütte Buttscher in sien Kinnerwogen voor mi in de Schlange an de Supermorktkass deiht mi richtig leed. He much so gern, ober he dröff nich. Un he weet nicht, worüm! He wüllt doch alln’s richtig mooken. He strengt sik so an – un weet nich, worüm dat nich richtig sien schall.
Is mi freuher ook so gangen as ehm. Een Kind to sien is weerklich keen Kinnerspeel!
Do kriggt we to’n Gebortsdog so’n Rasendartspeel schenkt – un wenn wi dann weerklich domit speelen, gifft dat Mecker, datt wi mit de Piels un ehr dicken Spitzen den feinen, schieren Rasen kapott moken!
Wi kreggt do höören, datt wi jümmers de Wohrheit seggen schall’n. Wenn wi dann ober to Arvtante Mildred seggen, datt se siet ehrn laatern Besöök bannig wat dicker worrn is, gifft dat Mecker.
Wi schallt tietig seggen, wann wi no Tante Meier möten, dormit dat keen urologischet Malöör in uns Büx gifft. Wenn wi dat dann ober seggen, gifft dat Mecker: „Wie? Du muttst al schon wedder? Du büst doch erst vor teihn Minuten wesen!“
Un wi kriggt dat lopen bibracht. Wenn wi nich lopen wullt, gifft dat Mecker: „Du büst nu all schon so groot! Du bruukst nich mehr stännig in den Kinnerwogen sitten!“ Wenn wi dann ober lopen wullt, gifft dat ook Mecker: „Nee, dat dröffs du nu nich. Ik mutt hier erst betohlen. Nee, ook nich, wenn wi döör de Kasse döör sünd. Dat sünd blots fief Minuten bit nor Oma. Solang kunnst du nu weerklich noch töven un sitten blieven!“
Dor schall een dann döörblicken!
De lütte Buttscher vöör mi an de Kass weet ook wedder ut no in. He kiekt ganz verdattert un froogt mit groote Ogen: „Worüm?“
„Dorüm!“
Also, dat is ja nu ook keen Antwoort! Dat finnet de Buttscher in sien Kinnerwogen ook un he froogt noch eenmol: „WOR-ÜM?!“
Een vun de niege Erziehungsmethoden is jo, datt een de Kinners nüms belöögen schall. Also go ik in de Knie und segg to ehm: „Wiel Öllerns eenfach nich weeten, wat se wüllt!“
Un nu kreeg ik den bitterbösen Blick vun de Mudder. „Wat schall dat denn nu heeten?! Unverschämtheit!“
O Mann. Dat it völlig egol, ob du een Kind ode een utwassen Kerl büst. As een dat mookt, mookst een dat verkehrt!
Wortgepüttscher 