Fofftig!

Bileten krigg ich so’n böten Panik. In dree Dogen weert mien Herr Gemohl fofftig. FOFFTIG! Ik heff doch so gor keen Erfohrung mit’n Mannsbild in so’n Öller. Ännert sik da wat bi de Pflege? Mutt ik ehm öfter füttern ode mutt he öfter no buten to’n Lüften?

Ober mol in’n Ernst: Ik glööv, do weert sik gor nix ännern. Dat sünd jümmers blots de annern, de dat groote Bohei um de „runde Tohl“ moken. Dat heff ik bi mi sölvs bi mien achteihnten Geborstdag markt. Wat hefft se mi nich alln’s prophezeit, dat sik dor ännern schall. „Wählen darfst du dann und den Führerschein machen!“

Na, doll – föör’n Führerschein heff ik mi nich interessiert (ik heff bit hüüt keenen, un ik bün nu ook al söbenunveertig), un de eerste Landtagswahl bi de ik mitmooken dröff is erst veer Johre loter wesen.

Mien Meenung is, dat nich du sölvs dat markst, wenn du ’n Meilensteengebortdag fierst, sünnern de Lüüt üm di umto. Wenn dien ersten Leevsten al achtteihn weert un du sölvst bist ober noch söbenteihn, kunn he al de FSK 18-Films in’t Kino gucken, du ober noch nicht. Weerst du dörtig, ober dien Schatz is noch inne Twintig, kriggst du „Na, du oller Sack“ to hören – dien Schatz nervt se ober mit „Du bist ja noch so jung.“

Wokeen is dann also de Leidtragende vun mien Mann sien Fofftigsten?

Jawoll, ik! Nu kummt dat neemich nochmal – wie sünd wedder de Öllere un de Jüngere. Ik meen, dat sind wi jümmers, ober nu kriggt wi dat erstmol wedder ’n Wiel vun alle Welt besünners op dat Botterbrot smeert.

Tominst mit een Saak kunnt se uns nich över’n Hals kamen, wiel wi twee Mannslüüd sünd. Twee Mannslüüd un Kinners – dat it to’n Glück nich mehr unmöglich, ober in de Generation vun mien Mann un mi gifft dat dat nich so oft. Dormit gifft dat ook keen Grootkinners für uns, dobi is fofftig dat magische Öller. Ober nix mookt di sölvs so oolt as wenn du plötzlich mit’n Grootvadder verheirot büst. To’n Glück blifft mit dat ersport!